KOYNUNDA UYUT DÜŞLERİMİ......

Melankolik bir þarkýdan hüzünler dilenirken sen
Ben, özleminin üç beþ nöbetine soyunuyorum yâr...



Bu akþam,
Son defa tut ellerimi
Uðurla beni meçhullere
Zaman arasý kuru mevsimlerden
Süz sevdamýn yaralarýný bilinmezliðe
Dirençli kuytulara sýðýnan cocukluðumu
Kapýmý çalan týkanmýþ sözcüklerle oyala
Ve bir rüyanýn kocaman aðýrlýðýyla
Koynuna alarak uyut düþlerimi.....



Savruk kanatlarýyla
Küçük, çaresiz bir çocuk üþür
Suskun, aklýný yitirmiþ kâbuslarýyla
Kýrýlan hayallerinin düþ-sel ninnileriyle
Suskunluklarý yutkunur
Sesinle unutur ve uyur....



Tecellimiz hicran be can,
Nasýrlý acýlarýmý,
Kaç düþün içinde saklarým bir bilsen
Yüzüme sürerim týkanmýþ umutlarý
Küçücük yalanlarla hep yarým kalsam da
Avuturum kendimi kocaman baharýnla
Hüzünlerime sarýlýp deðirmen misali
Un ufak ederek yaþarken hayatý
Silik sözcüklerin sevinçlerini beslerim
Bir demet sevda saklarým yarýna....



Hiç durmadan,
Duru maviliklere düþler uðurlarým
Bir gece yarýsý yüreðine dökülecek belki de
Kâbuslarýmýn sorgulu kollarýnda
Mutlu seherler umarak
Bitkin bir Fatiha düþerken dilime
Kaybettiðim zamanlarda
Adý aþkla baþlayan
Yasaklý sözler büyütürüm...



Görmüyorsun sevgili
Umurunda olmayan kýrýk mýsralarla
Onca düþün ardýndaki kuraklýktan
Fýrtýnalar biçerim düþerken ateþlere
Artýk yaralý hikâyelerimin kalmadý mecali
Bazen korkuyorum kendimden
Avluda aþkla dolu bekleyen hayallerime
Yüreðimin gizemindeki türküler eþliðinde
Kendi hükmümde sükûta eriyorum....



Tenhaya çekilen hüzzam duyularýmla
Ýçime sinmeyen küskün aþklara
Soðuk düþler taþýyor kanadý kýrýk kuþlar
Þimdi,geriye kalan yine hüsran
En temiz özlemlerimse,baþka bir bahara kaldý....

Özlenendin,keþke bunu anlasaydýn..!


peri feride ÖZBÝLGE

09.07.2015




Sosyal Medyada Paylaşın: