Söz Düşmez
Bunca alim, ulemanýn yanýnda,
Biz cahil kalýrýz, bize söz düþmez.
Bu durumu herkes bilse sonunda,
Onun için ham olanlar hiç piþmez.
Ýki düþün, bir kez konuþ demiþler,
Helal kazanmýþlar, helal yemiþler,
Doðru olan, saat gibidir iþler,
Ne yapayým diye, sonunda þaþmaz.
Zamanýnda yapar bütün iþini,
Vaktinde piþirir, ekmek aþýný,
Hem yazý düþünür, hem de kýþýný,
Hayata yetiþmek için hiç koþmaz.
Bilgi daðarcýðý dolarsa eðer,
O zaman þahsýna verirler deðerler,
Bilgi yaðmur gibi gönlüne yaðar,
Durgun su misali bendini aþmaz.
Dertli, düþüncesin sizle paylaþýr,
Dostu ile dertlerini söyleþir,
Hak yoluna gider, Orda eðleþir,
Hak yoluna giden, hiç dara düþmez.
ERDEMLÝ-06 Temmuz 2015-Pazartesi
Cafer AKSAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.