Elinden geleni yap hayat direncimi kýr yine Soðuk havaný geçir üzerime Yýprat tüm bilincinle Tecrübesini yaþat hakimiyetinin Üzüntüsünü kondur hisslerime Geçmiþini arat! hiçbir gelecek vaat etme! Yaþama küstür bu yüreði atmaya sevinçle Kör býrak vicdaný, haykýrt ölesiye Ýþle ezikliðini, iþe yaramaz ellere Tatlý bir öpücük kondur aðýrtsýn saçlarýmý Ýnsanlýðý göster dudak ýsýrt, morart yanaklarýmý Olmayan þaþaalýðý büründür düþlerime Olmayan hazzýný yaþat ellere Koy, karanlýk tarafýnda yalnýz býrak Koy benliðinle acýmadan yerlere ýrak Ama býrak bu kadar acýya dayandýrsýn bu yüreði Býrak ki þartlarýn zorluðuna aldýrmasýn saf yüceliði Umut serp, sert dipsizliðinde karanlýk çocuklarýna O zaman yaþanýr elbelt zorluðuna Yurdunda dayanýr zaman döndürür saatleri hýzlýca Dert öylesi de var, böylesi de ne olacakki Acýmaz kimse sokak çocuklarýna Acýmazca der; "Sonuçta umut fakirin ekmeði!" Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhammet Fatih Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.