NE SEN NE DE SENSİZ

Ne sana gel! diyebiliyorum
Ne de senden, gidebiliyordum
Ne sana içimdekileri söyleyebiliyorum
Ne de umursamazlýðýna söylenebiliyordum
Ne sana kaderimin yârýnlarýný baðlayabiliyorum
Ne de yolunu gözlemekten kendimi alabiliyordum
Ne seni bi gençlik hevesliði ile
Ne de bir tutku gibi sevebiliyordum
Ne de bir sonbaharýn kýrýlan son umutlarý gibi
Baþka yarýnlarý býrakýp yele, sevemiyordum iþte,
Sâdece bugünün estiði havasý ile
Bir yaðmur damlasýnda bul istiyorum beni
Hafiften yaz yaðmuru Sýcaklýðýnda
Teninde nârin ve serin bir nem
Ve saçlarýnda en güzel incileri kýskandýran kýr tonlarý
Belki gülüþünün sabaha kattýðý huzur cemrelerinde
Belki gözlerine süzülen hayellerinin buðulugunda
Belki de, baþ ucundan hiç ayrýlamayan bulutlarda
Hiç bulunmamýþ, keþfedilmemiþ hayellerde
Sevginin,hiç târife bulanmamýþ benzetmelerinde
En güzel hislere çalýnmýþ duygular ile sevmek isterdim seni
Öyle sýradan deðil, birbirimize bahþedilmiþ en güzel mûcize gibi...
Bilmiyorum...
Bu kadar da taþacak hislerimin olduðunu
Ve bi anda bu kadar döküleceðini düþünmüyordum
Gerçekten bunun nasýl böyle olduðunu anlamýyordum
Sözlerin bu kadar bir araya gelip, duygularým ile karmakarýþýp
Böylesi bi dehrizliðe sürüklenmesi ve beni de çekmesini..!
Garip ve tuhaf bir durumdu bu
Ama sözler hiçte rahatsýz deðildi bu durumdan
Ne de yüreðim...
Ve satýrlar ki; alabildiðine umutluða devr-i âlem...
bendeki s e n `den hisliðime dökülenler böyleydi
Bazen, mutluluðun en içine çekiyordu satýrlar, yüreðimi
Bazen de sensizliðin en ücrâsýna sürgün ediyorlardý....
Ellerim ki þu satýrlarda esir düþüp ölmeyi yegliyordu
Sana dokunabilmek, hislerin en güzeliydi çünkü
Sensizlikte seni bulabilmek hayallerin en eriþilmeziydi
Böyle iþte;
Ne sen
Ne de sensiz...
Ah! Canýna yandýðým
Aklýmda, gönlümde, dilimde
Ýki kelimenin birinde
Hep bir yerlerdesin iþte
Bazen uzak gibi
Bazen yakýn gibi

Anlat (ama) maklý
Var (ama) maklý
Kavuþ (ama) maklý
Sosyal Medyada Paylaşın: