Þimdi bir sonun baþlangýcýndayým bir baharýn sonunda bir sonun açmazýnda önüm ardýmda ardým sonumda en sonunda eninde sonunda... Bir yokuþun baþýnda bir çýkýþýn kalýþýnda bir uçurumun ramaðýnda bir son dokunuþta dýþarda yaðmur yaðmakta içimde fýrtýnalar kopmakta... Bir savruluþ ki; nefesim durmakta bu bir sonsa, kavuþtum sonunda ardýmda uzanmýþ yatan bir yol, önümde kýsalan bir ardýmsýzlýk bu; kendime doðru bir açmazlýk bu, gidiþlerimin kendimsizliðini kýrmaklýk bu bir bilinmezliðe çýkmazlýk... Giderken durmaklý kaçarken sormaklý önüm ardýmlý ardým önümlü bu bir döngü gelip giden gidip gelmeyen... Nihayet bir bilinmeyi hissettiren düþüncelerden geçen kaçmaklý; virgüllerden son noktaya geldim ben... Bir bilinmezdim, dilendim bir dilekten düþlendim bir düþten belendim bir eleðe geldim, elendim... hayatýn içinden, ne de kolay geçmiþim... Kýrýlýp incelmiþtim susup sessizleþmiþtim durup hissizleþmiþtim kaçýp kimsesizleþmiþtim... En sonunda; yalnýzlýðýmý keþfetmiþtim... Yüreðimde sevgi de biriktirmiþtim, öfke de hayallerim de vardý þu hayatta umutlarým da özlemlerim de piþmanlýklarým da hayal kýrýklýklarým da... Gelip geçti iþte, bir rüzgar gibi, esip gittim iþte... zamaný baþa döndüremezdim kaderi silemezdim geriye gidemezdim bir þansým daha olsaydý eðer hiç düþünmezdim otuz yýllýðýn hatýrýna yine kendi hayatýmý yaþamak isterdim... ama þimdi; gitme vaktindeyim ve; gitmeliydim... Sosyal Medyada Paylaşın:
yadim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.