Yalnýz demeyin bana Yalnýzlýktýr benim kalabalýðým Kahveme þarkýlar eþlik eder Türküler gezdirir beni ana dolu’yu Bazen içimde bir çengi çýkar Ne boþu dinlerim ne doluyu
Her gün yürüyorum ,mavinin kýyýsýndan Kadim bir dostum var Dört patisiyle eþlik ediyor bana Ýhtiyaç duydurmuyorlar size Minnet borçluyum Hem ona Hem denize
Geceleri içim burkulur Özlem buram buram düþer gözüme Aklýma gelir Eþim dostum,bacým,gardaþým Vefasýz üç beþ arkadaþým Efkarým bulut olur Yaðmur saðnak saðnak Yaðar üstüme
O anda kalemim hatýrlar beni Biraz hasbihal eder konuþuruz Biraz göz yaþý biraz sitem’in akebinde Mýsralarda buluþuruz
Gece rengini çekerken Kuþlar melodiye baþlarken Güneþ klýzýlýný saçarken Veda ederim düne Yeni sayfa açarým bugüne
Ýþte benim günlük yaþam reçetem Ýlk kalemde olmasý gereken Ýlahi aþk,maneviyat Ben bunu bilir Bunu söylerim Gerisi gereksiz teferruat
Handan Uçak Tunca Yürekten Mýsralara
Sosyal Medyada Paylaşın:
HANDAN UÇAK TUNCA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.