Bir kuþ tüyü kadardý, baþ üstünde duruþu
Usul usul kayboldu, bakýþlardan uzaða
Bir an meselesiydi, gönülde oturuþu
Nerdeyse kapýlmýþtým, sevda denen o aða.
Sanki gönle damladý, baþým döndü bir anlýk
Derinden akýyordu, okyanus bakýþlarý
Belki göze hükmetti, belki de bir hayranlýk
Bahar yeli gibiydi, yüreðe akýþlarý.
Ýçimde ki kývýlcým, sevginin zerafeti
Bakýþla kenetlendi, mavi denen gökyüzü
Ne de çok seviyordum, sevda denen afeti
Bir nazar eyleyerek, attý gönlüme közü.
Geceleyin göklerde, beliren bir cisimdi
Yaklaþtýkça yanýma, anladým yalan idi
Belki de lugâtýma, uydurulan isimdi
Anladým ki baðýma, musallat talan idi.
Ýstemem gönül baðým, bir afetle kavrulsun
Uzak dursun baþýmdan, esen yalan yelleri
Benden ýrak yerlerde, daldan dala savrulsun
Akan seller götürsün, feri sönen külleri.
Ahmet Moran
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.