Gitmek! sonra ?

bak bu gece de suskun oturduk yan yana

sen ve ben, koyduk masaya içilecek her þeyi

içince düzelecek sanki yanlýþ olan her þey

sen sustukça ben de sustum, konuþacak çok þey varken...

Sonra ben baþlattým muhabbeti

sen getirdin devamýný, içtikçe konuþtun konuþtun

ne dert dolu bir ömür geçirmiþ

aðladým. o anlattý ben aðladým.

öyle bir resim koydu ki önüme

ýslattým her bir yanýný.

zaman geçti saatler aktý masamýzdan...

kalkýp sarýldým bir ara, hüzün yaktý bedenimi

çekmedim kendimi varsýn yaksýn ...

suskunluk bitti ya deðerdi bu yanmalar

avuçlarýma elleri deðdi sonra

tutup sýktým, sanki bir daha býrakmayacak gibi.

hiç gitmeyecek gibiydim,

oysa biraz sonra masadan kalkýp gidecektim

gözyaþlarýmý býrakýp...

o an için bu önemli deðildi

gitmek lügat’a dahil deðildi

sadece o an için, o saniyeler boyunca

elleri avuçlarýmda iken önemsizdi

gitmek mi ? gülüp geçtim

aný yaþadým, yaþadýk, aðladým, aðladýk...

sonra......
Sosyal Medyada Paylaşın: