hep demedim bazen dedim aklýna gelebilsem, açacak mis kokulu hayaller de solan güllerim.. nerden bileceksin can tanem, belki ismini verdim arka bahçesine, hiç sorma ön bahçesini orda yýldýzlar yuva kurmuþlar el pençe seni bekliyorlar..
hasretin umuda yakýn, kuþlarýn cývýltýlarý müjde veriyorlar gibi.. ak bulutlar mavi gökyüzü ile kuçaklaþmýþ, hatýrlatmalarý seni hiçten bile deðil, ama nerden bilecekler aklýmdan çýkmadýðýný bir an bile dahi..
hep demedim bazen dedim aklýna gelebilsem, bilmek bile rengarenk edecek dünyamý tüm kahýrlara inat doðan güneþle dans ederek ýsýtacak yüreðimi sendenmiþ, senmiþ gibi..
takma kafana yaðan yaðmurlarýn seslerini.. kabul et ki onlar bir yerde göz yaþlarýmýn naðmeleri ve bir þeyler söylemek istedikleri, elden ne gelir dilim dönmüyorsa acizliðin hat safhasýnda..
hep demedim bazen dedim aklýna gelebilsem, o zaman ufukta birleþecek sevda ile aþk kalp ile yürek leyla ile mecnun.. inancým o kadar büyük ki sanki sonsuzluða dek...
(Berlin,07.07.2015)
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.