Hüzün Yahut Gün Işığı

Gülüþünde düðümlü zamanýn sarmaþýðý
Albeninin öyküsü güle misal her daim
Çaya yansýr sayende her mevsim günýþýðý
Bizi kendine baðlar gamzene dair bir im
Sonra hüzün dizilir tespih tanesi gibi
Ahvalimizi bilir bir her þeyin sahibi


Zamana ýþýk olur tebessümün daima
Ýncelir hayalimde elif misal bir nihal
Baktýðým ince belli seni eder de ima
Sürer gider nice dem bendeki bu sýrlý hal
Sonra hüzün dizilir tespih tanesi gibi
Ahvalimizi bilir bir her þeyin sahibi.


Bir katre alev olur gül adýn dudaðýmda
Yanar tutuþur sine senin hayalinle hep
Hasret çiçek açar da dem dem gönül daðýmda
Harfler þiire döner bu ahvalimden sebep
Sonra hüzün dizilir tespih tanesi gibi
Ahvalimizi bilir bir her þeyin sahibi.


Gün üþür yüreðimde eyyam-ý bahur günü
Hareli gözlerinin ýþýðýný özlerim
Bilmem ne vakit biter bu gam daðý sürgünü
Takvimde zaman erir ben yollarý gözlerim
Sonra hüzün dizilir tespih tanesi gibi
Ahvalimizi bilir bir her þeyin sahibi.
Ankara,05.07.2015 Ý.K

Sosyal Medyada Paylaşın: