Çöktü üzerime yalnýzlýðýn kýzýllýðý
Ruhum
Bedenim
Beynim
Yüreðim
Her þey
Ama her þey sönmemiþ volkan gibi
Yer gök ateþ kýzýlý…
Ýçim yanýyor tüm vahþetiyle
Sol yanýmda kýzýlca kýyametler kopuyor…
Güneþ daðlarýn arkasýna kaçýyor yavaþ, yavaþ
Cebimde biriktirdiðim kelimelerim baþkaldýrmýþ
Her zamankinden kýrgýn
Her zamankinden daha çok kýzgýn
Hiç bir sevgi cümlesini kurmak istemiyor
Keyfi yok noktalarýmýn
Cümle sonlarýnýn ucu açýk kalýyor…
Açtým ellerimi yaratanýma
Ellerim boþluðu döverken
Gözlerim dalýp gidiyor kararan ufuklara
Öznesi sen, yüklemi ben olan
Sevgi cümleleri kurmayý býraktýðým andan beri
Ne gecem belli ne de gündüzüm
Baharlarým hep hazan mevsimi
Sen yoksun ya kafam çakýr hafif de dumanlý
Sol yanýmda kýzýlca kýyametler kopuyor…
Çöktü üzerime yine yalnýzlýðýn kýzýllýðý
Ortalýk zifiri karanlýk
Nereden çýktý sanki bu sinsi sessizlik
Beynim karýncalanýyor deli edecek beni ýssýzlýk
Hafif rüzgar esiyor
Sallýyor aðaçlarýn dallarýný yapraklar ýslýk çalýyor
Melodi tanýdýk
Þarký ayný þarký
Bizim þarkýmýz
Dinlerken sensiz
Sol yanýmda kýzýlca kýyametler kopuyor…
Kanýyor yaralarým.
Daha fazla kanatma!
Merhem ol sar yüreðimi
Son limaným, sýðýnaðýmsýn yalnýz býrakma!
“Bu gece düþlerim dehþetli güzel
Uzak dur bu gece gelme ey ecel”
Çöktü üzerime yine yalnýzlýðýn kýzýllýðý
Hasretin prangalar vurur yüreðime seni özlerim.
Damla damla akarsýn içime aðlamaklýdýr sözlerim
Laftan anlamaz ki deli yüreðim
Sol yanýmda kýzýlca kýyametler kopuyor
Kýyametler kopuyor…
Mustafa KARAAHMETOÐLU
04.07.2015
“Bu gece gelme ey ecel… Þarký sözü…