Bir iç dökümü mevsimindeyim, tek sabýr kalmamýþ yapraðýmda Yaðmur olmazsan rüzgar ol , razý her haline bu yarým yürek kokunla þifa bulayým adýnla ölmeden
Ayrýlýk baðrýmda kanlý bir ilmek Hasretin vurdukça sýkýyor yarim Senden uzak olup mümkün mü gülmek Ýçimde þimþekler çakýyor yarim
Doðan gün üstünde kapkara perde Sessizlik düþürdü bin türlü derde Hayalini sarýp öptüðüm yerde Gözüm kanlý yaþlar döküyor yarim
Gecelerde uyku buzdan bir mezar Ufalanan kalbim göðsümden sýzar Ayrýlýk adýmý kahrýnla yazar Yokluðun ölüme çekiyor yarim
Dualarým kabul görmedi benim Bedenimde mahpus kaldý þu caným Param parça oldum kýrýk her yaným Hasretin belimi büküyor yarim
Karanlýk bahtýma güneþ doðmuyor Kurak yüreðime yaðmur yaðmýyor Acýn gözlerimden yaþý saðmýyor Sevdan diri diri yakýyor yarim
Bir kez görse gözüm geçerdim candan Ýnan ki bir tek an kopmadým senden Vazgeçip gitmemi isteme benden Resmin sever gibi bakýyor yarim
Gülþah Gayret / TEKÝRDAÐ
_
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşah Dağlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.