bugün kuþlar gidiyor yeryüzünden çoðunu hiç tanýmadým aslýnda tanýmaya olmadý fýrsatým yinede hepsini seviyorum yürekten
benim kaldýðým þehrin ucu bucaðý yok yayýlmýþ insanlar alabildiðine gitmeselerdi onlara da yeterdi boþu boþuna dökülüyor taneleri baþak tarlasýnýn
þimdi anlamý olur mu dersin çýkýpta bir tepenin üstünden deli kadýn gibi seyretmek bu sesi kýsýlmýþ dünyayý
ahh be ! kaçýncý çocuðum bu içimde ölen ölene… yüzlerini inanýn hiç görmedim ben bunlarýn elinden tutup hiç parka götürmedim keyfekeder çalarken bekçinin biri düdüðünü hiç duyurmadým yinede hepsini özlüyorum yürekten
Gülnur Ateþoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÜLNUR ATEŞOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.