Dip Akıntısı, Kurşun Kalem Temmuz-Ağustos 2015

dip akýntýsý

cennetbul’dan geçen büyük suyun altý
köstebek yuvasý, üstünde üç köprü
iki sevgiliyi birleþtiriyor el ele
iki yakanýn dar sokaklarýný, eskiyle yeni
velhasýl þimdiyle geçmiþ yaþantýlarý
rüzgâra karþý bir türkü tutturur gibi
kýþ günleri bozacýlar, güðümleri kalaylý

II

param kadar Ýstanbul, belki deðil
belki bir defa içerdim ayda, belki hiç
diyorum ki sarkýtlar vardý anýlarýmda
Boðaz‘daki buzlarýn üzerinde yürümüþtük
yýl bin dokuz yüz elli üç, o zamanlar
sabahlara kadar aþýktým, bekçiler vardý
düdük çalarlardý nihavent makamýnda
benim için nihaventti tüm gençliðim
ihtilaller, içimizdeki asi duygulardý
baba yasalarýna karþý, çocukluk iþte
anamýz yasalarýna uçkur çözmezdi kimse
ve bilmezdik bir partinin
ülke nüfusundan fazla üyesi olabileceðini
þimdi her eve polis, makul sebep yeter
insan haklarýna tecavüz için

II

etme bulma yaþam bir sýnav þimdi
kimsenin üzerine alýnmadýðý sorumluluk
polis akademileri düz okullara dönüþüyor
kapanýyor paralele
jandarma içiþlerine baðlanýyor
köþe baþlarý tutulmuþ, çýkarcýlar ýþkýya
hangi yöne baksam insan rögarlarý
yirmi birinci yüzyýlý pislik götürüyor

IV


hatýra olarak duruyor herkes bir üstün
önünde arkasýnda, paranýn iki yüzü gibi
insanlýðýmdan kayýplar yazýlýyor bilançoma
hep açýk veriyorum adalete, açýk
öyle böyle bir açýk deðil, bir manifesto durumu
uðruna varsa kalkýþma, ölüm en güzel erdem
sarkýyorum içimdeki tabutluklara

Sosyal Medyada Paylaşın: