GÖLGEM BENİ

GÖLGEM BENÝ


Ben kendimle savaþtayým belki bir kara taþtayým
Kelimeler cenge dursun güle vermiþ gölgem beni.
Bazen bir bahar dalýyým bazen bir kara kýþtayým
Ruhumdaki denge dursun yele vermiþ gölgem beni.


Senelerdir ardým sýra ben giderdim o giderdi
Suçlu muydu bilmiyorum hep beni takip ederdi
Bir damlama boyun büker bir güne ömür adardý
Þimdi yerden yere vursun sele vermiþ gölgem beni.


Biraz hoyrat biraz deli hep ansýzdý benim gibi
Aþiyaný yok sayýlmýþ, mekansýzdý benim gibi
Bir kýrýk makas elinde dikensizdi benim gibi
Aslým kime hesap sorsun ele vermiþ gölgem beni.


Hercai mi asi gönlüm, her peteði bal sanýyor
Menekþenin gözü yaþlý solup giden gül kanýyor
Bülbül aðlasýn kafeste can içinde sol yanýyor
Söyle nasýl hayal kursun dile vermiþ gölgem beni.


Ben özüme saklanýrým o vurup düþürsün elbet
Sakýn ha alýkoymayýn yaban ile sürsün elbet
Karanlýðýn aynasýnda bir düþle görürsün elbet
Varsýn yakýp da kavursun çöle vermiþ gölgem beni.


ELÝF KESKÝN KARABULUT.../ÞÝÝRLERÝN ÞAÝRÝ....
05.11. 2014... 00:10

elektrikler gidince :))

Sosyal Medyada Paylaşın: