Nasýl özledim seni bir bilsen ey ece Kelimelerim özleminden bitkin bu gece Mürekkebimin bile yazasý gelmiyor artýk tek bir hece Her þey yorgun, kelimeler kifayetsiz, kalem sus pus Haydi yüreðim, herkes susmuþken sen içindekilerini kus Adým Mecnun gönlüm Leyla de sus Mecnun olmak kolay ne çöl gerek ne de us Zira yârin olmadýðý yer ya çöldür ya da kâbus Leyla olmak daha zor Leyla ki sessizliðe mahpus Her gece Mecnun’ken bu gece Leylayým ey ecem Bil ki bu sana yazdýðým son gecem Belki sana yazmayacaðým ama bundan sonra seni anlatacak her hecem
Sosyal Medyada Paylaşın:
fuzuliaşığı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.