YETER Kİ

Ben gülün kokusunu bilmem
Bir canýma batan dikenini bilirim ,
bir de bahar bittiðinde sýkýlýp düþürdüðü yapraklarýný








.../




Her kahrýna katlanýrým çekerim
Dertlendikçe can evimi yakarým
Ardýn sýra gözümden yaþ dökerim
Kýþlarýmý yaza döndür yeter ki





Þikayet edemem sitem ne bilmem
Aðarsýn saçlarým gam ile yolmam
Sevdan mabedimdir ýzdýrap dolmam
Ýçimde ateþi söndür yeter ki





Bu sevda yeminim ölsem de geçmez
Baðýmda baþka gül aldanýp açmaz
Gönlüm ölü serçe canlanýp uçmaz
Kahrýmý aþk ile kandýr yeter ki





Kavrulan bahtýma ölüm výz gelir
Yaþamak çilesi sabra az gelir
Bahar olur çiçek açar yaz gelir
Gözümdeki yaþý dondur yeter ki





Ruhumda fýrtýna ruhumda boran
Senin sessizliðin sinemi yaran
Tek resmin tesellim karþýmda duran
Aþk ile adýný andýr yeter ki





Baktýkça eritsin bakýþýn yaksýn
Solumda sancýyla göðsümden aksýn
Hasret rüzgarlarý ömrümü söksün
Ölmeden bir buse kondur yeter ki











Gülþah Gayret / TEKÝRDAÐ












_
Sosyal Medyada Paylaşın: