Sonsuzluk ve Sen
Tik,tak,tik,tak
Vakit gelmiþ.
Anlattý büyük saat* sana gerçeði
-- Baþlangýç sonun bir parçasý --
dedi.
Ruhumu býrakýrsam sonsuzluða
ne kalýr ki?
Aç gözlü ve bir o kadar da güçlüdür
Yalnýz býrakmayacakmýþ
beni almýþ,dostlarýmý
ve hatta seni bile almýþ
--senden bahsetti aksi halde inanmazdým--
Koskoca bir arazinin ortasýnda
direnen bir çiçek gibi
umut dolu
--sonsuzluða karþý--
veya belki de
yýllarýn pasifize ettiði
--kimliðinden bile sýkýlmýþ--
bir çocuk gibi
býrakmýþsýn kendinini
sonsuzluða
Bir korktuðunu bir de korkaðýný
alýr çünkü sevda
Sýra daðlar kadar uzanan
ve her soluðumda ciðerlerimi daðlayan
yýllar boyu taþýnan piþmanlýklar
birer birer sana çýktýlar
Dinledim,
anlatýyordu nefesin sanki
bir þeyler
korktum
--hayýr senden deðil , gerçekten --
belki de ,
bundandýr buldu beni sonsuzluk
Yükseklere çýkamaz dedik
göklere týrmandýk
heyhat yerin altýna kaçtýk
Ve koymadýk mý o boþluða
aþký
savaþý ?
Kimileri çýkýp Mistitizm
kimileri inanç dedi
Biliyorum güldün gölgelerin ardýndan
biliyorum ,
geceleri bekleyen en derin korkularda
veya gözleyen kapýlar ardýndan
sensin...
Sarmýþsýn her yanýmýzý gizeminle
Topladýk , çarptýk
bilim anlatamadý
sayfalarca yazdýk
sanatýmýz yetmedi
çünkü aç gözlüydün sen
Turgut’u , Edip’i
köþebaþýnda bekleyen adamý ,
annesini arayan çocuðu
Aþký ve direniþi
hepsinin yuttun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.