yalnýzdým kimsecikler yoktu düþmüþtüm bir fýrtýna sonrasý gün alaca sarý kýraçta bir mezar okunmaz yazýsý emaresi yok kimsesini bul ölende ölüm gibi meçhul
mefkure susuz takat kesik göz nursuz arýyorum uzayýp gideni zaman külçe gibi ve de az son adýmlar mýknatýs tabiatýnda arz
sual yok hakikat görünmez derin sessizlik asýl bilinmez akiste gerçeklik yorgunum son ýþýkta zayi bir benim giden gelmez
uzanan el bir taþ bir yazý zaman donuk bilinmezlik… sýrra kadem alýnyazýsý kýraç ta, gün kýrmýzý sadece bir an kaldým kimsecikler yoktu. Ben hep yalnýzdým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
H Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.