Dara düþmüþ günüme, çýkýp geldiðin zaman Ýnsana can adamýþ, *insan* idi gördüðüm Yüreðime dokundun, sevdalandým pek yaman Varlýðýn, Yaratan’dan, *ihsan* idi gördüðüm
Diken nedir bilmedim, aldýðým güllerinden Hayat akar canýma, tuttuðum ellerinden Mest ederken ruhumu, dökülen dillerinden Ýnci gibi süzülen, *lisan* idi gördüðüm
Çiçek dökmüþ dalýma, baykuþ gelip konmuþken Tan yerinde güneþim, hiç doðmadan sönmüþken Sancý dolu sol yaným, zemheri de donmuþken O güzel gülüþünde, *nisan* idi gördüðüm
29.06.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
AYDINK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.