masal_

’bilmediðim þeyler bildiklerimden fazla olmalý
yanýmda olmadýðýna göre ’



kendimi yaþamama yardým ederken sen
üstelik de bilmeden
ben hiç korkmadan, safça denilebilecek bir güvenle
kendimi sana teslim ediyorum her seferinde…


o zaman sen duruyorsun, korkuyorsun biliyorum
adýmlarýný çekiveriyorsun benden yine sessizce…



gözlerinin derininde hep bir acaba var, sakladýðýn…
sakýndýðýn… kullanmadýðýn…
benimse hep duyumsadýðým, görmezden gelip de -geçemediðim…
birdenbire duvara tosluyorum sanki böylesine kýpýr kýpýrken içim...


beni kendince sevsen sende
kendi kelimelerini yüklesen duy(g)ularýna...
benim kelimelerimin, duruþumun ardýna saklanmasan
kendi cümlelerini kursan bana...



çok sürmez o zaman bu dalgalanma benim rüyalarýmda
kendi hikayeni yaratmalýsýn, bana kendi rüyalarýný anlatmalýsýn
yoksa sevdaya çekilen bunca kürek boþunadýr benim masalýmda...


hala bir yerim yurdum yok yüreðinde, önce beyinde biter sevda bende
yerleþtirirsin güzelce yerine ve ayýramazsýn ömrünce kendinden bir saniye bile ...
bunu hissettiremiyorsam sana, yazýk harcadýðýmýz zamana da duygulara da...


nokta/dnzc_


’bu benim masalýmdý
beni istiyorsan eðer
sende kendi masalýný yazmalýsýn bana…’
Sosyal Medyada Paylaşın: