Çocuktum

Hatýrlýyor musun ?
Eskiden mutlu çocuklardýk biz
Ne oldu da birden bire dört bir yanýmýzý kapladý
Þu muazzam yalnýzlýk öyküsü
Okuma yazmayý da bilmiyoruz
Usulca harfleri , kelimeleri yalayýp yutuyoruz
Kalbimize devrik cümleler kurabilmek için
Neden kýrdý oyuncaklarýmýzý büyük çocuklar ?
Neden kirletti elbiselerimizi sokaklar ?
Hem daha akþam ezaný da okumadý
Yerli yersiz gelecek olan kýyamet gibi
Kulaklarýmýzdan tutup kopardýlar çocukluðumuzu
Oysa tahtadan bir arabam olacaktý benim
En son hýzla düþler alemine girerken
En sevdiðim yalnýzlýðýmý da alýp gidecektim buralardan
Tozu dumana katacaktýk
Hiçkimse yanmayacaktý böylece
Çocuktum ,
Pek anlamazdým zaten hayatýn zorluklarýndan
Hep para isterdim büyüklerimden
Mutlu olacaðýmý sanýrdým bir kaç kuruþla
Mutlu olunmazmýþ büyüyemeden
Öyle gösterirlerdi hep televizyonlarda
Adamýn biri doktor olmuþ ; evi , arabasý varmýþ
Ve çok mutluymuþ , dediklerine göre
Ben hiç inanmazdým herþeye
Aklým ermezmiþ bazý þeylere küçükken
Sen anlamazsýn karýþma öyle þeylere
Hep öyle derdi büyüklerim
Haklýymýþlar meðer
Büyüyünce anlarmýþ insan
Dünyanýn diðer ucunun bir adým ötesinde olduðunu
Yürümeye baþladýðýmdan beri karýþmýþým öyle þeylere
Çýkamam bir daha týlsýmýný kaybetmiþ bunca insan arasýnda
Bir çözüm yolu bulamazdým
Ne de olsa çocuktum , büyüyemezdim bir daha .
Kadri Demir

Sosyal Medyada Paylaşın: