UTANDIR ARTIK
Ben bilirim gittimi dönmez gittiði yerden,
Unuttu gelmez dedim gel de utandýr artýk.
Dört bir yanýmý sardý karabasanlar birden,
O kýymet bilmez dedim bil de utandýr artýk.
Büktüm boynumu þöyle, oturdum garib garip,
Yaðmur ile rüzgârýn altýna kilim serip,
Aþkýnla derviþ oldum meclis irfana girip,
Bir selam salmaz dedim sal da utandýr artýk.
Bütün kinim dökülür peteðime özümden,
Ne desem isyan olur bir anlasan yüzümden,
Bin bir hicran damlasý boþalýrken gözümden,
Vefasýz silmez dedim sil de utandýr artýk.
Bir çift kanatla çýksýn çýktýðý yere kadar,
Aþkýn harýnda yaksýn yaktýðý yere kadar,
Býrak yaþlarým aksýn aktýðý yere kadar,
Kapýmý çalmaz dedim çal da utandýr artýk.
Ölümü uzak sanma yýldýrým gibi gelir,
Aþýðýn üstüne nur dökülür, ateþ bilir,
Bir caným var isterse gelir onuda alýr,
O gider kalmaz dedim kal da utandýr artýk.
Eller ne derse desin sakýn birþey duyma sen,
Olur ya olmaz deme, kör þeytana uyma sen,
Seversen bir zalimi sar yerime koyma sen,
O bensiz gülmez dedim gül de utandýr artýk.
Umutlar boyun eðmiþ anlamaz niyazýmý,
Bir çile yumaðýnda düðümlü avazýmý,
Helallýk almak icin cenaza namazýmý,
Gelipte kýlmaz dedim kýl da utandýr artýk.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.