korkuyorum
Yalnýz kaldýðým bu þehirde tek baþýma üþüyorum
Üþümekten deðilde,sensizlikten korkuyorum
Rüzgarýn eðmeye çalýþtýðý bir dal gibi
Eðilmekten deðilde,kýrýlmaktan korkuyorum
Her þeyi bir kenara býrakýp gülüyorum
Ýçime çektiðim gül kokunu özlüyorum
Gözümden düþen her yaþa aðlýyorum
Aðlamaktan deðilde,sensiz gülmekten korkuyorum
Geçmiþimin her karesini sildim seni karalayamadým
hasretinin acýsýna çizik çektim seni unutamadým
bittim tükendim eridim sana varamadým
tükenip bitmekten deðilde sana gelememekten korkuyorum
Ne geceler geçirdim umutsuzluk noktasýnda
Ne hayaller yitirdim hayat sahasýnda
Hiç mi görmedin,eridim bittim sonunda
Görmemen den deðilde,umursamaman dan korkuyorum
Son gecem olsun bu sensiz yaþadýðým
Son nefes olsun bu sensiz aldýðým
son baþlangýç olsun bu sensiz baþladýðým
Ölmekten deðilde sensiz yaþamaktan korkuyorum
Bir korku var þu garip gönlümde
Ömür kadar iyi hýzsýz görmedim ben ömrümde
Çaldý her þeyimi ne kaldý ki geride
Her þeyimi çaldýlar seni kaybetmekten korkuyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
melik taşdemirr Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.