Hazýmsýz bir çok duygu içimi acýtýyor
Bu yüzdendir kaç gece zor ederim sabahý
Uyku sersemliðinden göz haddini aþtýkça
Aðýrlaþan cüsseye emrivaki çatýyor
Karanlýðýn renkleri rüyama bulaþtýkça
Mütevazi dünyama külfetini katýyor
Kenetlenmiþ dudaktan gizli düþen eyvahý
Kenar köþe toplayýp kuþ tüyüne yükledim
Hayallerimde yakýp külünü körükledim
Hatýr koyduðum daðýn duruþu senli benli
Kýratlar yaylasýnda koþturuyor sürgüne
Mahzun bakýþlarýmda suskunluðum kaskatý
Isýrgan çiçeðinin yakmasýdýr o denli
Acýlý gülüþlerden hislerim dumanaltý
Diyorum koca kadýn ’ baðrý doðuþtan benli,
Kanatlanmýþ tüm kuþlar ordan uçmalý güne
Iþýltýlý yaþamýn eteðinde çok isyan
Zihninse þeffaf duvar, varýp oraya dayan’
Ayak koyup geçtiðim köprüler sallantýlý
Düðümlenmiþ genzimde heyecan dalga dalga
Hýçkýrýk nöbetinin ölüm de var ucunda
Kafamdaki tilkiden yüreðim bulantýlý
Ölgün karanfilleri gizlemiþ avucunda
Korkum aklýmla bütün, topyekün orantýlý
Kutsadýðým yanýmda amansýz bir kasýrga
Toparlan gidiyoruz sancýlý þafak vakti
Uzun bekleyiþlerin kapý ardýnda akdi.
Nezahat YILDIZ KAYA