biz
taþ duvarlar arasýndaki nemi
deniz bildik...
yüzmeyi bilmeyen gemiler bekledik
gemiler...
hiç bir limana uðramadan gecip giden külden gemiler
biz tanrýlara korkak sorgulardan gecip
en çok güneþi sevdik...
ne suya kandýk ne ateþe doyduk
tenden ten’e umutsuz
maviler dokuduk
gökyüzü uzaktý
--
geldi
yüzü yüzümüze yabancý
bir kurþun
yine
dokundu usuma...