OTOPSİSİZ
Anlamlarý yitirdik ilkin,
Duygular, kahkahalar, umutlar
Ve hayaller bir bir,
Günler, aylar, yýllar derken,
Dostlar, sevdalar, heyecanlar
Avuçlarýmýzdan ve yüreklerimizden
Göz göre göre silinip gitti ömrümüzden.
Ýnsanlarý kaybettik aldýrmadýk,
Ýnsanlýðýmýzý kaybettik yine aldýrmadýk,
Geriye ne bir his,
Ne aldýracak bir zihin,
Ne de yüreðimiz kaldý.
Yaþlanýyoruz dedik,
Yeniliyoruz dedik,
Anlaþýlamýyoruz dedik,
Ve sözlerimizi de yitirdik.
Ne bir kelime,
Ne bir ses kaldý geriye,
Varsa yoksa rahatsýz eden görüntüler zihnimizde,
Ve zamanla onlarda silikleþiyor belleðimizde.
Ýnsaný insan yapan her ne varsa,
Hepsini yitirdik mahsusçuktan dünyalarda,
Tüketecek bir þey kalmadýðýnda yamyamlaþtýk,
Önce birbirimizi,
Sonra obez bedenlerimizi,
Doymak bilmeyen bir iþtahla tükettik.
Þimdi failini arýyoruz kendi cinayetimizin,
Tanýk kendimizken,
Sanýk bizzat bizken,
Savcý, hakim, avukat ve mahkeme benliðimizken,
Failini arar olduk,
Otopsiye gerek kalmayan cesetlerimizden.
MESUT ÇÝFTCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
bahtiyar çiflikci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.