Henüz... Taze nemi bulutun Çayý demli demledim Demleniyorum yanlýzlýða Duvarlarý siyaha boyadým Sessizliði bozan Tek þey çýðlýk Zaman duruyor adeta
Soru sormuyorum Kendime artýk Vakitli,vakitsiz Çalmýyor kapým Uzaktan gelen Bir ses sadece Mesafe ötesinde
Bir gecede Saçlarýma aklar düþdü Yüreðime yaðmurlar yaðdý Gözyaþlarý aktý Adýna yazýlan þiirlerlerde Bu faslýda geçelim biz Aklýmdan geçeni bile
Herþey zamansýzken Ucunda... Ölüm var Nefesler tükeniyor Bir avuç Hüzünler oysa ki Iþýklar sönüyor Gülümsüyorum manasýz
Hak vermiyorum deðil Bazý acýlara Bazýlarýný da borç aldým senden Olup biten Bir þeyler var Sonuna kadar direniyorum Hissetmiyorum Duymuyorum Sen... Görmüyorum sanýyorsun
Ýki yana... Düþüyor ellerim Yüreðimde kesik bir acý Caným çok acýyor Kelime kelime avucumda Hatýralar Boþa geçen zaman Heba oldu bak yýllar
Karanlýðýn ortasýnda Senli düþünceler dolaþýyor Dingin,sessiz Vede sakin Oysa yüreðimde ne Fýrtýnalar kopuyor Sen hiç bilmiyorsun
Sevay
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sevay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.