Güneşin sızlayan ışığı,,,

Sesin...
Ýncecik dokunur
Yüreðimin dallarýna
Güneþ’in sýzlayan ýþýðý
Böyle bir sýzý
Böyle bir acý yok






Belki bir kaç satýr
Arasýnda kaldý
Býraktýðýn mavi düþler
Göðüs kafesimin
Tam ortasýnda
Nefessiz bir hüzün
Akýp akýp giderken zaman
Buda geçer






Þehir karanlýk
Yaldýz yaldýz yanlýzlýk
Sessizlik
Bazen o kadar
Çok þey söylemek
Ýster ki insan
O kadar dolu doludur
Yine de susar






Þiir...
Avuçlarýnýn arasýndan kayýp
Düþer deftere
Her aný,zamaný
Anlatmak
Belki de çok geç artýk
Güneþin sýzlayan ýþýðý



sevay



Sosyal Medyada Paylaşın: