Ellerimin üzerine bir sis bulutu çöküyor Gözlerim karanlýða alýþkýnsa da gönlüm deðil Bir perde gibi sanki zaman Arasýnda sýkýþýp kaldým, nefes alamýyorum Çýkmaz sokaða adým attým, içim yanýyor Caným,acým,hüznüm þimdi istilal altýnda Siniyorum gizlice bir koltuk kenarýna, boðulmak üzere girdim ben bu yola Ölümü tatmak için girdim Bir þarký geliyor uzaklardan yakýnýma Gidiyor muyum, hissetmeden? Dünüm acý, bugünüm yangýn, yarýným kör ateþ Döndüm dolaþtým yine de Unutamadým çiziklerle benzenmiþ anýlarýmý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Münzevivari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.