21 . Yüz yıl

Ufukta bir çizgi var. Sanki sýrat mý desem
Gün kargaþa ile baþlar.Sonu uçsuz bucaksýz
Dalevere dubara , binbir çeþitli kasem
hiç bir kimse yoktur ki birinden alacaksiz

Yok yoktur , evimizde ,ihtiyaç imiz tamam
lokus hayat baþladý. Faizle doldu param
huzursuzluk baþladý .evle bozulan aram
Agzimizi açacak günler yokki bicaksiz

Almýþ yürümüþ fuhuþ insana yakýþmayan
Bir sürü tezat dolu, yaþamla çakismayan
Hayat denirse eðer bir kez alkislanmayan
yerde sürünür yaprak, dalsiz kolsuz Kucak siz

Inim inim inliyor öyle baþ tutmuþ yara
Insanliga vurulmuþ silinme z yaðlý kara
Iki aksi kutup var.bu devranda bu ara
Hergün binlerce masum orta yerde ocaksiz

Özentimiz hat safa, alip baþýný gider
Aile denen kavram birgun ansizin biter
Kiz oðlan, evden ayri yasar kim ne’der
Veled-i zina dolu hemde forslu bacaksiz

Denemeli evlilik,bu evlenmekse eðer
Tanismak miþ arzusu fikir baþkaymis meger
Musamahalar baþlar tavizden taviz doðar
Þimdi yapilan evler, bacasiz ve sacaksiz

Sokaklarda gezerler peþine düþülen ahlak
Yitirmiþ kimileri, onu arayan ahmak
Hayasizlik diz boyu unutulan ise Hak
Ruhlar donuk ve bomboþ, evde sevgi sicaksiz

Yirmi birinci yüzyýl felaket asri her hal
Yozlaþmiþ bir nesil var ozune yokki mahal
Bir çatý çatýrdiyor sahip çikilsin derhal
Yýkýlýp dökülmeden ve kalmadan Bacasýz

Hasan Karabay
24.10.2012

Sosyal Medyada Paylaşın: