Kimsenin Elimizi Tutası Yok
En çok elinden kaçýrdýðý balonlara göz yaþý döker çocuklar
bir de kolu bacaðý kýrýlan bebeklerine
þimdilerde ise
Ortadoðu’da vurulup düþen çocuk kardeþlerine...
Sinsi ve vahþi yaratýklar
timsahlara rahmet okutanlar
dünyanýn görüp görebileceði acýmasýz katiller.
ellerinden oyuncaklarýný almadýlar çocuklarýn
en deðerli varlýklarýný anne ve babalarýný aldýlar
Filistin’de yegane oyuncaklar boþ kovanlar ve patlamamýþ top mermileridir
oyuncakta neymiþ
neymiþ oyuncak asker oyuncak tank
oyuncak silah oyuncak miðfer
degav degav da ne
o sesleri batýlýlarýn her gün süt içen
çikolata yiyen çocuklarý çýkartýyor
biz Filistinli çocuklar
gerçeklerini görüyor ve duyuyoruz onlarýn...
Topraklarýmýz yýllardan beri kan ile sulanýyor
iþte bu yüzden kavruktur çoraktýr
buralarda fazla aðaçta büyümez çiçekte
zamanýnda biz Filistinli çocuklardýk buranýn çiçekleri
dallarýmýzý kýrdýlar
kýrdýlar insanlýktan nasipsizler kanatlarýmýzý kollarýmýzý
þimdi nereye açsak ellerimizi yardým istemek için
bir yudum su için bir avuç toprak için
avaz avaz baðýrsak boðazýmýz patlayýncaya kadar
bu açýk hava hapishanesinde ’’insanlýk yok’’ diye
kimsenin elimizi tutasý ve sesimizi duyasý yok...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.