Uzun zaman oldu seni sevmiþtim
Sanki tamamlamýþtýk bir birimizdeki eksikliði
Her ne kadar kýrgýn da olsam
Vazgeçemezdim senden,
Vazgeçmedim de..
Zaman akýp gitse de
Bende sana dair hiçbir þey deðiþmedi
Elimde yine kaðýt kalem,
Yazmaktayým sana olan sevdamý
Meðer ne çok sevmiþ, ne de çok özler miþim seni
Duygularým nasýl da girmiþ birbirine yokluðunda
Yüreðime ne kýzgýnlýk hakim
Ne de sevinç…
Yüzümde ilginç bir tebessüm
Yüreðimde de sadece kýrgýnlýk…
Bu gece misafirlerim var
Küf kokulu karanlýk odamda,
Hayalin hariç,
Mum ýþýðý ve çay!
Ayaðý kýrýk bir masa ve
Üzerinde kaðýt kalem…
Elbette bunca zaman geçti
Bilemiyorum nereden baþlayacaðýmý
Karþýmda sen yoksun ki
Sohbet etsek…
Elbette sohbet etsek deyince aþkýmýz akla gelir
Bize dair aþký konuþsak!
Öyle ya…
Sohbeti sohbet yapan senin muhabbetin,
Muhabbetini muhabbet yapanda aþkýmýz deðil miydi?
Konuþmaya baþladýðýmýz zaman…
Kim ne derse desin, aþk anlatýlmaz.
Tarif de edemezsin…
Bazende adý vardýr, kendi yoktur.
Yaþamalýsýn aþký dolu dolu…
Bende ki aþk; içimden, yüreðimden geçenlerdir.
Gönlümde coþup, kadýným ile yürekten taþandýr…
Yanýmda olmadýðýnda da,
Gözlerimden damla damla süzülen sevdadýr aþk…
Ve gözlerimden akan her damlada sen varsýn…
Aþk sendin!
Senin adýn aþktý…
Mustafa Karaahmetoðlu
25.06.2013
Deðerli Kardeþim Nurefþan’a teþekkürler...