Aldanmýþlýk ani bir infilak beynimde Her bir parçasý suratýma çarpan cam kýrýklarý gibi Çarptýkça telafisi zor izler býraktý canýmda...
Hangi uðursuz kara kedi geçti de aramýzdan Buz tuttu yaz sýcaðýnda aþk...
Biz ki ne gelgitlere kalkan yapmýþtýk göðsümüzü. Yeter ki , Tanrý baþka keder vermesin diye Varlýða da , yokluða da þükretmiþ, Ýki acý soðan kýrýðýný katýk etmiþtik aþýmýza . El ,avuç açmamýþtýk minnetin kapýsýna.
Meðer Ýnsan da deðiþirmiþ mevsimler gibi Ayrýlýðýn sýtmasý üþütürmüþ cehennem ateþinde Hüzünler hancý Yeminler yolcu olurmuþ iki kalp arasýnda Birine sadakat Diðerine ihanet çöreklenirmiþ.
Yaþarken de ölürmüþ insan kendi nefesinde boðularak Talkýný verilirmiþ onca senenin. Nedameti fayda vermezmiþ özrün ve kabahatin...
Ben sana demiþtim Affý olmaz cinayetin. Maktulü ben, Katili sen olmuþken bu aþkýn Suçlu aramak gafletten öte bir gayret.
Þimdi g/özün aydýn Gün sana aydýn olsun Ýçtin zift demi geceleri Sabaha sormadan...
Gücenmedim inan ki sana Deli bir rüzgarýn ensesinde Sürgün yaprak misali Sadece öldüm...
Kaybedilmiþ savaþta Direncini yitirmiþ Yenik bir aþk neferiyim Baþým dik olsa da Ölü evi gibi yüreðim...
Artýk Kendi içimde buluþan iki yabancý var Nefretle, sevgi Yaþamla ölüm gibi Senle ben kadar tezat duygularýmýn cengi .