Otuz yedi yaþýndayým Kahverengi gözlerim Kýzýl saçlarýmla Uykudan önce yataðýmda Küçük bir çocuk gibi Hayaller kuruyorum Kendime bile yaban gelirken sözlerim Yine de vazgeçmiyorum hayallerimden
Bedel olmuþ , yitip giden yýllarýma Hayýflanýyorum Yüreðimdeki öksüzlüðü Boynu büküklüðü Hep içimde yaþýyorum Gözlerim kaybolup giden yollardayken Ben sessizliðimle kaybolup gidiyorum
Orta yerindeyim dünyanýn En derin noktasýnda Acýlarýnda Ölüm ile kalým arasýnda Çayým , Sigaram , Laf ebesi akþamlarda Dinlediðim nasihatler , ahkamlar Ahmak dillerinden dökülürken yüreðime Kaç defa öldüðümü sormayýn bana
Kalbimin sabrýna þaþýyorum bazen Hoþgörünün alasý varken bende Azap rüzgarlarý esmekte Her yanýmda Her anýmda
Hayatýn pembesi Simsiyah bu günlerde Umuda hasret Ýyi gün dostlarýna inat Rüzgarla daðýlan kýzýl saçlarýmla Saðanak yaðan kederlerin altýna Beyaz þemsiye açmak bütün acýlara