sev(g)inin nefrete dönüþtüðü
doruklardan uçtu ruhum
oysa bedenim paldýr küldür
yuvarlanýyordu uçurum uçurum
bitti kahramanlýk öykülerim
indim sýrtýndan uçan atlarýn;
o gündür bu gündür
süzümündeyim kanatlarýn
aerodinamiðin kaçýncý yasasýdýr
bilmem ruhu havada tutan
derdim mi var; kimin tasasýdýr
var mý ruhunu gökte avutan?
ufkumda yeni bir güneþ
gezegenler keþfedilmemiþ
soylularýn yaþadýðý dünyalar;
divane soysuzlar av’cunu yalar!..
kolay deðil, herkes göremez
büyüleyici kutup ýþýklarýný
ýþýðýn albenisi b/aþka
pervaneye döndürür âþýklarýný...
Þaban AKTAÞ
24.06.2015