BİNLERCE ÇAĞRI
BÝNLERCE ÇAÐRI
Sahiller, kum çiçekleri ve körfezler
Bir deniz ikindisinin onulmaz yalnýzlýðý
Kuytularda bir parça tuzlu su, binlerce çaðrý
Yalnýzlýk çemberinde dönen beklentiler
Dört köþenin tam orta yerindeyim
Taþ duvarlar yýkýlýyor üzerime
Çað yangýnýndayým, rüzgârýnýz artýyor
Ellerimden düþüyor adressiz son dilekçelerim
Binlerce çaðrý kimin yaðmur seslerinden
Tutulmuþ ellerime duasýz baðlanmýþ kýrgýnlýðým
Yüzük parmaðým unutulmuþ adýdýr yalnýzlýðýmýn
Dökülüyor bütün atlýkarýncalar kurgularýmdan
Dar sokaklar, gölgesini yitirmiþ ebemkuþaðý
Kulaklarýmda binlerce çaðrý, kopmuþ zemberekler
Nerden geldi yýlký atlarý, tutan yok mu
Sürgünlerdeyim, duvarlar soðuk, binlerce çaðrý!...
Deli ozanlar duraðýnda Rodin’i arýyorum
Neþet KARAÇALTI
Ýzmir/Güzelyalý 20 Mayýs 2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.