parçalanan göðün akortsuz gülüþlerinden sonra gökkuþaðý altýndan koþar adým geçmiþtik arý olmuþtuk su renginde herþeyde hiçbirþeycesine
gölgelerimizi öldüren karanlýklara siper edilmiþti beyazýn yüzü sonra flu bir ölüm avurtlarýmýza Cezayir menekþeleri saçtý saat kaçtý yörüngesi eþiðe düþmüþ dünyanýn telaþlarýna þimdi yürüyor sayýyor biçiyor olmalýydým birimi keþfedilmemiþ bir ölçü ile
renk çekimleyen kelebeðin gözünden baktýkça o tarafta bir þeyler týkýrdýyordu diðer yakada boynumuza farazi hüzünler asýlýyordu sandalyemizi tekmeliyordu griler korkak elimizi gördükçe bu ters yüz bir maskeydi
dual
dünyayý kendi pandomiminde mimleyen maðara katipleri var daðýlýyoruz çil eskisi gibi dört yana herkeslerden ve kendimizden
Schopenhauer! sen haklý olabilirsin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
_ayfer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.