teninde günebakan kenttir nefes çizgilerim
...
yalnýzlýðýn tümseðine takýlýp düþmüþ geceyi
dumanlý hava sahasýna astýðým organik sus vaktinde
sen
kirpiklerinle ördüðün zamaný giydiriyordun bana
ah týrnaklarýmýn arasýndaki
þu duvar ceseti kalýntýlarýyla
gözlerimde koþan yaðmur atlar
onca karlanmýþ pencere buzlanmasý üzerinde
göðün sularýný adýmlayan ayaklarýna koþtular
hep yüzüne alýntýlar yaptýðým
þiir bayramlarýdýr hasret
dram yetmezliði çektiðim yokluðunda
intihar etmiþ fotoðraflara
suni tenefüs acýlar yazmam ondandýr
bilirmisin düþ dediðin öldüðünde bile gülermiþ
hayal çýraklýðý yapmaya baþladýðým
senli aþk mesleðinde
parantez içi anlamlarla öðrendim ki
( örs ve çekiç bileþimidir sevda )
yani
bir çocuðun en büyük devrimi
hergün üzerini kirletiþidir
hiçbirþey söyleme
dört kitabý bir noktada toplayýp
basit denklemlerle
býrak parça tesirli hayat anlatsýn
seni insanlarýn uyku haliyle seviyorum
bir tek
çocuklarýn açýk gözlerinde ol yeter
...
aþk
kayýtsýz þartsýz yazýlmaktýr
bir kaðýdýn
dip not yerine.. birisiyle..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.