Söz vermiþtim kendime Bir daha mutlu olana kadar yazmayacaktým Uzanamayacaðým en yüksek yere Kaldýrmýþtým kalemimi, kâðýdýmý Çok zamandýr bakýþýp durduk hasretle
Dilimin ucunda haylaz kelimeler Slov ezgide dans ediyorlar Cümleler girmiþ kol kola Davul zurna eþliðinde çektiler halayý Kara denizin hýrçýnlýðýyla Horon tepiyor mýsralar Egenin zeybeðine Ayak uydurmuþ kýtalar Þiir olup serilmiþ gözlerimin önüne Dokuz sekizlik Romen havasýyla Beynimle yüreðimin arasýnda Meydan okuyorlar arsýzca Býrakmadý yapýþtý yakama