sana Leyla demiþtim, þu dili âþýkta geçtim o senli hazan bahçelerinden gördüm ki kokladýðýmýz güller solmuþ öðrendim her þeyin bir sonu oluðunu.
Sahi sen, venüs yýldýzý miydin semalarda? öyleyse oku bir veda türküsünü ikimiz için bu hikâyemiz böyle bitsin sen, güneyli çocuk sen git, bakma gözyaþýma, ben alýþtým kýr saçlarýmdan boþ kalan, avuçlarýmdan yakýnmýyorum; çünkü bu gül, bu diken, biz yokken de vardý.
Nuri Daðdelen 22/6/2015 Saat: 13.7
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.