Bir bekleyiþ günü Ýlk saatleriydi sabahýn Limana yanaþan vapurun yolcularý arasýnda Seni aradý gözlerim Yoktun Ben yine umutlarýmý tazeledim her dakika Bir daha ki seferi bekledim
Zaman durdu sanki Hasret,özlem bitecek mi diye düþündüm Bir sýzý vardý içimde Nedeni belliydi aslýnda Saatler birbirini kovaladý Sen yine yoktun O gün çok gemiler bekledim Geçen her saniyede bin kez yaralandým Ve akþamýn son demleriydi artýk Gün kendini karanlýðýn kollarýna býrakýyordu Bir simit aldým ýsýrdým Elimde kalan demetten bir gül yapraðý Simiti martýlara Gül yaptaðýný denize attým Limandan,üzgün buruk bir özlemle uazklaþtým Duydum ki Bana ait sandýðým kalbi Bir baþkasýna meyil etmiþ Yýkýldým Nerede bir gemi,bir rýhtým görsem Acý bir hasret özlem oluþur yüreðim de Ýçin için kanarým Y.szgn
Sosyal Medyada Paylaşın:
PAMUKŞEKERİM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.