Azelya, Serçe kadar ürkek Meneviþli gözlerine baktýðýmda, Yaprak misali titreyen Buruk bir hüzün iþitiyorum sesinde... Dokunsam tuzla buz olacak sanki naif yüreðin O yüzden el çekiyorum incinmen den korkarak...
Kuzgun bir gecede Ne çok aðlýyorsun,duyuyorum. Nefesin deðiyor yaldýzlý yalnýzlýklara... Ve... Kaç kez intihar yüklü baldýran zehrinin Koynunda uyuttun da düþlerini Vazgeçtin ötelerin günahýndan korkarak...
Yolculuðum sanadýr bilesin... Gelirmisin benimle Ayaklarým kapýna misafir. Hadi aç bir solukta Özgürlüðü paylaþalým seninle.
Dilek USTA Sosyal Medyada Paylaşın:
Dilek USTA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.