Kendinden Başka

Tutunmak isterken candan dostlara
Dalýn yok dediler kendinden baþka
Eðildim’ sevdiðim canla baþlara
Malýn yok dediler kendinden baþka.

Yýllar yýlý garip gönlüm harapta,
Bir tek derman kaldý sazda þarapta,
Bir yudum su verin, kaldým serapta!
Dolun yok dediler. kendinden baþka..

Kibirlik, insanýn büyük düþmaný,
Pis nefis içinde, kötü þeytaný,
Dedim yok mu halkýn kýlýç kalkaný?
Kolun yok dediler, kendinden baþka..

Bilim kapýsýnda verdim yýllarý,
Dinledim isyana duran dilleri
Sordum, Dost’a giden bütün yollarý;
Yolun yok dediler, kendinden baþka

Geldim þu dünyadan konup geçmeye,
Bir tek dost gelmedi kapým açmaya
Dost elinden Kevser suyu içmeye
Elin yok dediler kendinden baþka..

Ay yýldýza baktým ince fikirden
Ýnsanlýk paslanmýþ dökülür kirden
Dile geldi bütün, Kainat birden!
Selin yok dediler kendinden baþka

Anladým insanlýk ölüyor hasta
Dedim arzu halim anlatsam dosta
Gelin Vurguniyi koymayýn yasta
Dilin yok dediler kendinden baþka

Abdullah Oral

Sosyal Medyada Paylaşın: