KAYBETTİK

Yine kaybettik bu gün bir gün geçti ömürden
Hiç durmadan ömrümüz bak tükenip gidiyor
Þikâyet yok bilirim haktan gelen emirden
Kirleniyor insanlýk ve yýkanýp gidiyor

Bu hayatýn telaþý tüketirken günleri
Hep özleyip isteriz önce geçen dünleri
Yine de hep fütursuz geçeriz öðünleri
Dünyanýn cilvesine insan kanýp gidiyor

Beden diri gezerken ruhlarýmýz uykuda
Boþa geçer ömürler çarþýlarda kuytuda
Cenneti bulmuþ gibi dünya ile kaygýda
Mala mülke taparken kullar yanýp gidiyor

Uyanmýyor bir lahza doðrulup bakmaz yere
Bin bir gaile konmuþ dertlere karmýþ sere
Bir gün habersiz çýkar Mevlasý’na sefere
Musallaya koyanlar bir bir dönüp gidiyor

Geçen günler kar olsun geçmiþteki yaþanan
Cennet minderi olsun altýmýza döþenen
Bahar açarken güller, ateþin olsun sönen
Sevgililer atlara binip, binip gidiyor

Mustafa Göktekin


Sosyal Medyada Paylaşın: