Seni Sevmek

Seni sevmek, güneþe dokunmaktý biraz.
Biraz da sevilmekti,
Bir çocuðun saçlarýný okþamaktý.
Ne kadar üþürsem, o kadar ýsýnýrdým.
Yýkýntýlarý toparlardým.
Nasýrlý yüreðimle.

Seni sevmek, bir umuttu,
Yaþamýn aþýlmaz sokaklarýnda.
Ve sýðýnmaktý, bir nehrin sularýna.
Ve düþlerde görülen sevgiliydin.
Varmak için koþtuðum.
Ellerine uzattýðým, ellerimdin.
Göðsüne koyduðum, baþýmdýn.
Baþýna yemin ederim.

Seni sevmek, bir gökyüzüydü,
Mavinin içinde, özgür bir güvercindi.
Ve kýyýsýz bir denizdi,
Mavisi sen,
Kýyýsý bendim.

Kim bilir kaç cam kýrýðý taþýrdý yüreðim.
Kim bilir kaç okyanuslarda boðulurdum.
Kim bilir kaç odanýn ardýna kilitlendi sevdam.
Ve kim bilir kaç ateþ düþtü,
Lisaný sen olan dilime.

Seni sevmek, kanayan bir yarayý susturmaktý yüreðimde.
Öksüzdüm, yitik bir þehrin kenar mahallesinde.
Gözyaþýydým, kar yýðýnýydým,
Sancýydým, acýydým,
Yüreðinin gezindiði her þehir de.
Seni sevmektim.
Ve biraz üþümektim.
Biraz da susmaktým.
Yaþamaktan çok,
Göðsünde uyumaktým,
Yüzyýllar boyunca.

Ýbrahim Dalkýlýç
18/06/2015
Sosyal Medyada Paylaşın: