Renkler pekte gözler alýcýydý , Nefes alýþlar çok hoþtu da ! Boþ olan sonunda kendisiydi hayatýn.
Bakanlar ve gördüðünü sananlarýn, Kendinden emin halleri þaþýrtýrdý. Kalplere yön bularak akanýn Ýflah etmeyiþi vardý .. .
Senin bilip güvendiðin tek oydu, O"da üzmekte ýsrar ederse seni Anlamý neydi sence yaþamanýn ?
Oysa sen görmeden ince ince , O " oyayý dokuyandýn , Kayboluþlarýn buz gibi koynunda Pek keyifsiz uyuyandýn,
Öyle suçlu durma kaldýr baþýný gururla, Kalbinin sahibinin eðilsen de önünde , Adý konanýn tadý daha nasýl olacaktý ki ! O tadý canýnla Deðiþ tokuþ Ederek tadanlardandýn...
Nuran KARACA 19:26 19.06.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nuran KARACA Susmaz Siirl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.