SANCILI

bilirim ,bilirsin seni yazmak çok sancýlý,
arada kendimi kaybedip
baðýrýp yine susmasýný bilirim.
yaðmurlu bir günde pencereme yaslanýp,
geleni geçeni seyrederek
buðulu camlara adýný yazar yine silerim.
bazen derde davet bulmak,
umuduma davet çýkarmak
bazen de içimde kalanýný
yokluðunun pençesine gözümü kapatýp atmak,
kabul etemek yavaþ yavaþ ona alýþmak
bilmem ki ben neler ederim !
ya da aradaki o ince çizgide daralýp
yüreði öksürterek rahatlatmak
bunu inkar edemem
gün gelir avare gibi senin yolunun düþmediði
satýrlarda ellerim baðlý gezinmesini de bilirim;
yalnýz olsamda o yolda
yol kenarýndan bir kaç gül kopartýrým
onlarý kokladýkça
tabiatýn muhteþem sunumlarýna þükrederim
o harika görüntüyle bütünleþirim.
kalemimi senin sevginden baþka,
sevgilerle de doldururum
illaki bir kul sevdasý olacak deðildirya
ben doðayý da
her yaratýlaný da çok severim
gözler kalbin rehberidir
bakýþlarýnýn naðmelerinde
ruhumu dinlendiririm damla damla
gözlerini gözlerimden kaçýrdýðýn an
kalbine giden adresi aramam sormam
kapýnda oyalanmam, geldiðim gibi giderim
yani demem o ki ben
þen olsan da yazardým ,olmasan da .

Nuran KARACA
16:36 18.06.2015

Sosyal Medyada Paylaşın: