10. Köydeyim
Her yandan “öp” diye el uzattýlar
Öpmeyince dokuz köyden kovuldum.! ! !
Ülkümle baðýma býçak attýlar
Kopmayýnca dokuz köyden kovuldum.! ! !
Korkmam, ne zalimden nede zulümden
Nede reva gördükleri ölümden
Ýnandýðým, yürüdüðüm yolumdan
Sapmayýnca dokuz köyden kovuldum.! ! !
Yazdan kaçtým, beðenmedim kýþýný
Býrakmadým doðruluðun peþini
Verdikleri ayakçýlýk iþini
Yapmayýnca dokuz köyden kovuldum.! ! !
Kafa çeker gökte yýlanla balýk
Herkes derebeyi, her yer arpalýk
Fýrsatý ganimet bilip, dünyalýk
Kapmayýnca dokuz köyden kovuldum.! ! !
Haramiler el atýnca silaha
Þeytan deðil, melek girdi günaha
Tanrý diye gösterilen ilaha
Tapmayýnca dokuz köyden kovuldum.! ! !
28 Ekim 2014-Gaziantep
Kul Seymani
Ömer Kara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.