paydos edipte eve dönerken bir akþam vakti otobusun camýndaki yuzunun yansýmasýna bakýp silerken makyajýný küçük bir cocuga yakalanan palyaço gibiyim, gülen yüz cizgileri birbirine girmiþ bir elimde kaðýt mendil gülümsemeye calýsýrken ansýzýn baskýna ugramýs bir kanun kacagý gibi telaþlý ört bas edilemeyen yüzümdeki ihtiyarlýk cizgileri belirginleþirken bir çocugun gözlerinde anlamýný yitirirken çocukluk hayalleri bir kac dakikada büyüyüp koca bir adam olurken aksam üstü gülümseyen bir palyacodan soðuk bir heykel gibi boþluða bakan gözleriyle yol almak...
nerden bilebilirdim ki... karþýsýnda gardýmý indirdigim ilk kadýndan nakavt yumrugu yiyecegimi... ve kalkmak icin zorlarken bedenimi, köþemdeki bir elden atýlan havlunun düþmesini izlemek... sanki fiþinin cekilmesi gibi baglý oldugun makinanýn, silerken yüzümden gülümseme cizgilerini...
Sosyal Medyada Paylaşın:
LostsouL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.